وقتی از یاد قصه ی بن بست نفس کوچه ها حبسه..

 وقتی شب با سایه هاش رو دیوارا می زنه پرسه...

تو دیگه جایی نداری تو این قلب شکستم..

آخه تو شهر سیاهی دیگه از عاشقی خستم..

وقتی با مردن خورشید شب نمی خواد بشه فردا..

دیگه فرقی که نداره ما با هم باشیم یا تنها..

چشمهای من.. خوابیده آرووم.. من با تو ام.. زیره باروون..

صدای شب.. از گوشم میره.. چون نگاهم.. داره میمیره...